ქსავიე დოლანი “Love, Simon”-ის შესახებ წერილს აქვეყნებს

“Love, Simon” პირველი სტუდიური ფილმია, რომელსაც გეი პროტაგონისტი ჰყავს მთავარ როლში. ეს ფაქტი კიდევ ერთი ნაბიჯია მსოფლიოში დადებითი ცვლილებებისთვის და ბევრი ადამიანი, სიხარულით ეხმიანება, მათ შორის, კანადელი რეჟისორი, ქსავიე დოლანიც.

თანამედროვე ქვიარ კინოს უმნიშვნელოვანესმა წარმომადგენელმა, ინსტაგრამზე სპეციალური პოსტი გამოაქვეყნა, სადაც ფილმის შესახებ საუბრობს. “მოდი ფილმზე კი არ ვისაუბროთ, არამედ იმ ფაქტზე, რომ დიდმა კინოსტუდიამ ფილმი გადაიღო თინეიჯერის ქამინგ აუთზე. კარები ხსნილია, რომელიც ადრეც გახსნილა, თუმცა ამჯერად, მე ნათელსაც ვხედავ. ბავშვობაში უამრავ ლგბტქ ფილმს ვუყურებდი და ოთახში გამოკეტილი, პასუხებს ვეძებდი კითხვებზე… უმეტესობა მათგანი შესანიშნავი იყო და როგორც ხელოვანზე, გავლენა მოახდინა, მაგრამ ისინი ძალიან მცირე იმედს მიტოვებდნენ. იყო სუიციდი, გულგატეხილობა, ბულინგი, თავდასხმები. “Love, Simon”-ის შემთხვევაში ვხედავთ თინეიჯერის ქამინგ აუთს, რომელიც კარგად სრულდება და ბევრი თინეიჯერისთვის მაგალითის მიმცემი იქნება, რომ თუკი საიმონის მსგავსად, მათი ცხოვრება არ არის პრივილეგირებული, დაინახავენ, რომ ეს სულაც არ არის ხელის შემშლელი ფაქტორი, მათი წინსვლისთვის”.

After seeing Love, Simon, I felt like coming out to my mom Jennifer Garner (the 13 Going on 30 Jen), and walking in the corridor of my high school with a lost, yet sexual gaze. Congrats to my friend @therealnickrobinson who is so generous and genuine in this that I filed a proper adoption form. I’ve stored my passport in the freezer once or twice Nick but I can be a good parent to you. More seriously, let’s not discuss the movie itself, but rather focus on its existence, and the fact a major studio has released a film on a teen coming out. A door has opened, which has opened before, but this time, I can see the light pouring in. I’ve watched so many LGBTQ films as a kid, desperately looking for answers, locked up in my room, where I’d download movies on LimeWire for lack of a decent video store. Most of them were brilliant and invigorating for the young artist I wanted to be, but left the young man I was with little to hope for. Suicides, heartbreaks, bullying, gay-bashing… Love, Simon, in all its earnestness, in all its normalcy, shows the struggle of coming out, but with an inspiring conclusion for teenagers who will see “Love, Simon” because they don't feel "normal". Perhaps this will teach them that, even if their life isn't as privileged as Simon’s, they can make a move. And perhaps this can teach us, as an industry, that it’s time to stop relinquishing LGBTQ protagonists to insubstantial, typically comical supporting roles, but rather offer them narratives designed around them, and around the opposite of what is commonly referred to as ”normal people”. Normal is a changeful notion. Had a movie like that existed when I was 15, I maybe wouldn’t have lied to my father about that Ashton Kutcher poster I pretended to give my cousin Stefanie in front of him while it was actually mine. Had I seen it then, things would’ve been different. And I’m happy with how things went, and despite the loneliness you feel as a teen coming out, I felt supported. I was lucky. But most kids aren't. Love Simon is a huge step for them, and for us. Thank you to all the artists and people involved.

A post shared by xavierdolan (@xavierdolan) on Mar 18, 2018 at 6:40am PDT